De uitdijing van het heelal is één van de belangrijkste eigenschappen van het heelal als geheel. Het is ontdekt door Hubble in 1929 en wordt de Hubble-expansie genoemd. Dat is verklaard met behulp van de zwaartekrachtwetten van Einstein en wordt “het standaardmodel van de kosmologie” genoemd. Tot voor kort pasten alle waarnemingen in het heelal in dit standaardmodel. 

De huidige waarnemingen, waaronder ook die van de James Webb Telescoop JWST, worden steeds nauwkeuriger. Dat leidt tot een spanningsveld met het standaard model, kort samengevat als Hubble trouble.  Er zijn bijvoorbeeld al enige tijd twee verschillende waarden voor de huidige uitdijing, de Hubbleconstante, één berekend uit gegevens van het vroege heelal (uit de kosmische achtergrondstraling) en de ander bepaald uit onze directe omgeving, het recente heelal. 

John legt uit hoe dat kan en wat dit kan betekenen voor ons heelal als geheel.

Over de spreker 
John Heise is sinds de jaren 70 werkzaam bij SRON. Hij houdt zich daar bezig met hoge-energie-astrofysica. Hij is de ontdekker van diverse röntgenbronnen in het heelal en zijn onderzoeksgroep lokaliseerde in 1997 voor het eerst de al 25 jaar ongrijpbare gammaflitsen.

Daarvoor ontving hij in 1998 de gedeelde Bruno Rossi prijs van de American Astronomical Society. Hij is sinds 1999 tevens bijzonder hoogleraar natuurkunde aan de faculteit voor Natuur- en Sterrenkunde van de Universiteit Utrecht en doceert actuele onderwerpen uit de natuurkunde, vaak met een sterrenkundige invalshoek. In 2002 was hij een van de winnaars van de Descartes Prijs voor Europese samenwerking.

Datum.   : Vrijdag 27 september 204
Spreker   : John Heise
Aanvang : 20:00 met aansluitend Astronomisch café 
Locatie   : Publiekssterrenwacht Phoenix Lochem
Entree     : Voor niet-leden €6,- p.p.

Reserveer direct door hier te klikken